dissabte, 25 de febrer del 2012

"SILENCIO"

Avui és Sagrario Hernández qui ofereix els seus poemes. Una veu plena de força i de bellesa.



Te necesito. Necesito tu intangible cuerpo.
Abandonarme a ti por un tiempo
sentir tu abrazo envolviendo mis horas
          ... exudar -entre ellos-
pensamientos tristes y avinagrados. Transmutarlos
en figuras indóciles que huyan de las sombras.
No detesto la algarabía de mis pájaros
-tan vivos todavía a mí alrededor-
mas tanta elocuencia aturde mis sentidos
y no alcanzo a saberme
más allá del tumulto que me arrastra.
Te necesito. Necesito tu alquimia
grafiarte en la palabra
respirar en tu música
Habitar -por un tiempo- tu misteriosa cueva
donde las criaturas
no puedan atraparme con sus voces
asesinas de niños voladores.
Sé que no andas lejos. Que siempre merodeas mis instintos
pero es esta ceguera. Este muro
que se alza delante de mi casa incógnita
lo que impide saberte tan cercano.

                      Sagrario Hernández


Bienvenida, Sag. Y gracias



4 comentaris:

  1. Respostes
    1. Si que ho és. La Sagrario escriu una poesia molt visceral, no és de flors i violes.
      Una abraçada, Gerònima.

      Elimina
    2. Hola Gloria, antes que nada GRACIAS. Me encanta la fotogría que has escogido para presentar mi poema, y me gusta mucho como vas "amueblando" esta tu casa blog. Feliz de que te hayas traído aquí mi humilde poema; es todo un honor. Eres una buena poeta, y mejor persona. Un abrazo.

      Sag.

      Elimina
    3. Un privilegio poder compartir tu poesia, Sag. Y feliz de que me permitas hacerlo.
      Petonets.
      Glòria

      Elimina

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...